حضرت عزیر (ع)

«عزیر» از نسل هارون پیامبر(ع) و یکی از پیامبران بنی اسرائیل است. در قرآن کریم یک مرتبه به نام عزیر(ع) تصریح شده است.

«عزیر» در لغت عرب مترادف با «عزرا» در لغت یهود است که هنگام ورود به این زبان، «عزرا» تبدیل به «عزیر» شد.

گفته می‌شود که در واقعه‌ی بخت‏‌نصر(پادشاه بابل)، وضع یهود به کلى درهم ریخته شد و شهرهاى آنان به دست سربازان بخت‌نصر افتاد؛ معبدشان ویران و کتابشان(تورات) سوزانده شد؛ مردانشان کشته شده  و زنان و کودکانشان اسیر و به بابل انتقال یافتند و نزدیک به صد سال در آن‌جا ماندند.

اما گزارش شده هنگامى که «کورش» پادشاه ایران، بر بخت‌نصر غلبه کرده و بابل را فتح کرد، عزیر که یکى از بزرگان یهود آن روز بود، نزد وى آمد و مشکل یهودیان را برای او بازگو کرد، و او هم موافقت کرد که یهود به شهرهایشان باز گردند و «تورات» از نو نوشته شود. در این هنگام عزیر با استفاده از حافظه‌اش، تورات را از نو نوشت و به عبارتی دین یهود را زنده کرد و به همین جهت در نزد یهودیان از احترام ویژه‌ای برخوردار است تا آنجا که به تصریح قرآن کریم، برخی از آنان او را پسر خدا می‌دانستند.

منبع:islamquest.net